18اوت 2022 - به نظر می رسد استفاده از آستانه ی پایین تر برای تشخیص دیابت مرتبط با بارداری به طور متوسط ​​خطر بزرگی نوزادرا کاهش نمی دهد، اما یک کارآزمایی بالینی جدید نشان می دهد که برخی از زنان از آن سود می برند.

دیابت بارداری زمانی تشخیص داده می شود که سطح قند خون زن باردار به طور غیر طبیعی بالا باشد. این وضعیت می تواند عواقبی برای مادران و نوزادان داشته باشد که یکی از اصلی ترین آنها رشد بیش از حد جنین است. این منجر به یک نوزاد بزرگ و زایمان سخت می شود که می تواند به نوزاد یا مادر آسیب برساند و احتمال زایمان سزارین را افزایش دهد. علاوه بر این، برخی از نوزادان با قند خون پایین یا مشکلات تنفسی به دنیا می آیند که نیاز به درمان دارند.

در همین حال، برای زنان، دیابت بارداری خطر پره اکلامپسی را افزایش می دهد - یک وضعیت بالقوه خطرناک که در آن فشار خون بالا می رود و پروتئین در ادرار تجمع می یابد.

دکتر مایکل گرین، استاد مامایی و زنان در دانشکده پزشکی هاروارد، در بوستون، گفت: در حالی که دیابت بارداری معمولاً تشخیص داده می شود، متخصصان هنوز در حال بحث هستند که چگونه دقیقاً آن را تعریف کنند.

پرفسور گرین در سرمقاله ای که همراه با این مطالعه جدید در شماره ی 18 اوت مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، نوشت: مشکل در جمع آوری شواهد برای تعیین آستانه ی تشخیص است.

در سال 2010، انجمن دیابت آمریکا و انجمن بین‌المللی گروه‌های مطالعه دیابت و بارداری (IADPSG) آستانه قند خون توصیه شده خود را برای تشخیص دیابت بارداری کاهش دادند.

این بر اساس یک مطالعه بزرگ بین المللی بود که نشان می داد خطرات پیامدهای منفی بارداری با بالا بودن مداوم سطح قند خون، افزایش می یابد. پرفسور گرین توضیح داد که هیچ "نقطه عطف" واضحی وجود نداشت که بتوان از آن به عنوان نقطه ی برش برای تشخیص دیابت بارداری استفاده کرد.بنابراین، اجماع کارشناسان کاهش آستانه قند خون برای تشخیص این بیماری بود، به این امید که ممکن است از عوارض بیشتر بارداری جلوگیری کند.

در کارآزمایی جدید، محققان نیوزیلندی تأثیر آستانه‌های پایین‌تر تشخیص دیابت بارداری را در مقابل آستانه‌های بالاتری که هنوز در آن کشور استفاده می‌شود، بررسی کرده و دریافتند که در مجموع، احتمال تولد نوزاد بزرگ ‌تر توسط زنانی که بر اساس آستانه پایین‌ تر دیابت حاملگی تشخیص داده می‌شوند، در مقایسه با زنانی که بر اساس آستانه‌های بالاتر تشخیص داده می‌شوند، کمتر نیست.

اما با تمرکز بر روی زیرگروهی از زنان که سطح قند خونشان بین آستانه‌های بالاتر و پایین‌تر قرار می گرفت، محققان دریافتند که تشخیص بر اساس آستانه ی پایین تر فوایدی را برای این گروه به همراه داشت، زیرا بر اساس آستانه ی بالاتر، دیابت بارداری در آنها تشخیص داده نمی‌شد.در میان این زنان، درمان دیابت بارداری، خطر تولد نوزاد بزرگ و همچنین خطر پره اکلامپسی را کاهش داد.

دکتر کارولین کروتر، سرپرست تیم تحقیق در دانشگاه اوکلند، توضیح داد: ما تفاوت‌های سلامتی را در 9 درصد از زنان مبتلا به دیابت بارداری خفیف‌تر مشاهده نمودیم که نتایج قند خون آنها بین آستانه‌های بالاتر و پایین‌تر قرار داشت.

او گفت: این یافته از استفاده از آستانه ی پایین‌تر پشتیبانی می‌کند، اگرچه این بدان معناست که زنان باردار بیشتری برای دیابت درمان می‌شوند. این معمولاً به معنای تغییر رژیم غذایی، فعالیت بدنی و انجام منظم تست قند خون از انگشتان دست است. همچنین برخی از زنان نیاز به مصرف انسولین یا داروی خوراکی متفورمین دارند.

دکتر کروتر گفت: استفاده از آستانه پایین تر قند خون، به این معنی است که زنان بیشتری مبتلا به دیابت بارداری تشخیص داده می شوند و این باعث افزایش استفاده از خدمات بهداشتی می شود. اما برای زنانی که دیابت حاملگی خفیف‌تری دارند، این مطالعه مزایای سلامتی مهمی را نشان داد.

در این مطالعه بیش از 4000 زن باردار، از نظر دیابت بارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نیمی از آنها به طور تصادفی در گروهی با آستانه ی تشخیص بالاتر قرار گرفتند، جایی که این بیماری بر اساس توصیه های مورد استفاده در نیوزیلند تشخیص داده شد. نیمی دیگر با استفاده از مقدار قند خون توصیه شده توسط IADPSG، در گروه تشخیص دیابت بارداری بر اساس آستانه ی پایین تر قرار گرفتند.

همانطور که انتظار می رفت، آستانه ی پایین تر منجر به تشخیص زنان مبتلا به دیابت بارداری بیشتری شد: 15درصد در مقابل 6 درصد. فقط کمتر از 9 درصد از نوزادان در هر دو گروه از نظر سن حاملگی بزرگ بودند – وزن بالای صدک 90 برای نوزادان متولد شده در آن هفته ی بارداری.

سپس، محققان بر روی آن گروه از زنان که قند خونشان بین دو آستانه قرار داشت، تمرکز کردند که می‌توان آن‌ها را دیابت بارداری خفیف در نظر گرفت. از میان آنها، زنانی که بر اساس آستانه پایین تر تشخیص داده شده و تحت درمان برای دیابت بارداری قرار گرفتند، تنها 6٪ نوزاد بزرگی داشتند. در حالیکه 18 درصد از زنان گروه آستانه بالاتر، که تحت درمان برای دیابت بارداری قرار نگرفتند، نوزادان بزرگی را به دنیا آوردند.

زنان تحت درمان همچنین میزان پره اکلامپسی کمتری داشتند، 0.5درصد در مقابل بیش از 5 درصد در گروه آستانه بالاتر.

دکتر کروتر گفت: در کشور‌هایی که در حال حاضر از آستانه پایین‌تر استفاده نمی‌شود، مانند نیوزلند، ممکن است زمان بررسی آستانه ی پایین برای تشخیص دیابت بارداری فرا رسیده باشد.

اما پرفسور گرین گفت: مسئله ی آستانه ی بهینه قند خون برای تشخیص دیابت بارداری، همچنان باز است. هدف این است که بیشترین تعداد زنان باردار را شناسایی کنیم که می توانند از مدیریت قند خون بهره مند شوند، بدون اینکه آنقدر آستانه ی تعیین شده "سختگیرانه" باشد که زنان سالم به عنوان افراد مبتلا به دیابت بارداری شناسایی شوند.

پرفسور گرین گفت: شکی نیست که یافتن و درمان دیابت بارداری در بهبود نتایج مادران و نوزادان موثر است. اما برای پیشگیری از آن در وهله اول، باید بارداری با وزن مناسب انجام شود تا خطر ابتلا به دیابت بارداری کاهش یابد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2022-08-diagnosis-gestational-diabetes-women.html